Егоров М. П. Егоров М. П. Родился селе Урмандеево Аксубаевского района Татарской АССР. Окончил Чистопольское медицинское училище (1959), историко-филологический факультет Казанского государственного университета (1967), Высшие литературетарные курсы при Литературном институте им. А. М. Горького (1989). Работал фельдшером в сёлах Аксубаевского района, литературным сотрудником газеты Черемшанского района Татарской АССР. В 1967—1979 редактор, старший редактор художественной и детской литературы в Чувашском книжном издательстве, с 1979 писатель-профессионал. Чувашский поэт прозаик, переводчик, член Союза писателей СССР (1974). Впервые посетил Нурлат в рамках недели чувашской литературы. Выступал на вечере в Доме культуры. И в дальнейшем неоднократно был частым гостем на творческих встречах города. Произведения «Первый снег» (чуваш.«Малтанхи юр», 1969), «Вечером синим, вечером лунным…» (чуваш. «Каçĕ сенкер, уйăхĕ çутă…», 1971), «У чистой воды» (чуваш. «Çутă шыв хĕрринче», 1976), «Удача» (1978), «Чистый свет» (чуваш. «Таса çутă», 2005) и мн. др. Его произведения изданы в центральных издательствах, переведены на многие языки стран СНГ и мира. О нем Гусев В. Контуры поколения // Юность. — 1978. — № 5; Хузангай А. П.Вещая память // Хузангай А. П. Поиск слова. — Ч., 1987. Чувашская энциклопедия Ссылки Наследие-Чувашские писатели Произведения Михаила Сениэля
Думави Назип Думави Назип Первоначальное образование просветитель получил в Аксубаевском районе д. Демкине. Потом последовали учеба в медресе Кизляу (Курманаево, ныне Нурлатский район) и в Казанском медресе «Касимия». После учебы уезжает работать в Астрахань, Гурьев. Учительствовал в казахских степях, на Урале, в Чистополе. В 1908-1911 годах преподавал в медресе «Буби». Участвует в первой мировой войне. По возвращении какое-то время занимался преподавательской деятельностью, а затем служил в течение нескольких лет муллой. После этого переехал в Узбекистан, где занимался педагогической деятельностью вплоть до кончины в 1933 году. Назип Думави - писатель, который в татарской литературе оставил богатое наследие. Как поэт, он начинает творить в 1905-1907 годах - в эпоху татарского возрождения. Является автором многочисленных стихов и поэм. Он - автор повестей, рассказов, публицистических статей и произведений литературной критики. У Думави много произведений, сочиненных для детей. Так же есть методические труды, такие как, такие как «Школьная грамматика», «Учитель» (многокрасочная азбука). Произведения автора Стихи « Узник», « Вечный узник», « Прошла весна, наступила лето», «Увидев птицу, севшую на решетку Сибирской тюрьмы , старик –узник говорит…» 1908, « узник»,1911 « Другу- узнику», 1912. « Рак, лебедь, рыба», « Варварство - цивилизация», «Пастухи», « Татарин»,1906г. «Золым» — «Тирания», 1906; «На каждый день», 1906; «Ночь», 1908; «Себер» — «Сибирь», 1908; «Узник», 1908; «Тавыш» — «Голос», 1908 и др. Стихи и поэмы. - Казань,1960. Проза. Публицистика Думави, Нәҗип. Тормыш сәхифәләре: шигъри әсәрләр һәм проза / Н. Думави; [кереш сүз авт. Р. Ганиева]. – Казань: Татарстан китап нәшрияты, 1985. – 384 б.: портр.: 1,80 – Татар әдәбияты – Проза – Шигырьләр Думави Н.Т. Агач аяк:Хикэялэр пэм шигырьлэр. – Казан: Тат.кит.нэшр, 2003. – 128 с; « Война », « Впечатления от войны», «герой родины или деревянная нога», « Головка». « Бог приравнивает», « Булгарская девушка», « Гений Востока», «Таинственные капли», « В поисках истины», « Трагедия любви». Об авторе Философско-религиозное и культурно – педагогическое наследие Назипа Думави в XXI веке. Казань ,2013 Антология татарской поэзии. - М.Просвещение,1952. Р.Ганиева. Н.Думави. - Казань: Отечество,2003. Р.Ганиева. Эволюция творчества Н.Думави. Татарская литература: традиции, взаимосвязи. –Казань: изд-во Казан,ун-та,2002 Нургатина, Г."Типсен йөрәк зурлык белән!": Нәҗип Думавиның тууына 130 ел / Г. Нургатина // Мирас. – 2013. – №5. – Б. 111-117 Рамазанова, Ч. Нәҗип Думавиның "Яшь ана" хикәясен өйрәнү: VII сыйныфта татар әдәбиятыннан яңача дәрес / Ч. Рамазанова // Мәгариф. – 2014. – №10. – Б. 41-45 Рәмиев, З.Ике шагыйрь арасы: Тукай һәм Думави / З. Рәмиев // Мәйдан Арена. – 2018. - №9. – Б. 124-128 Справочные материалы Татарская электронная библиотека Знатные люди земли Нурлатской. - Казань:Изд-во «Слово», 2013
Диндаров Ильдус. Г. Диндаров Ильдус. Г. Октябрь (хәзерге Нурлат) районының Биккол авылында туа. Язучы,журналист. Мәктәп елларыннан ук мәкаләләр,шигырьләр бастыра.1966 елдан 1984 елга хәтле (берникадәр өзеклек белән) Октябрь районының “Дуслык”(Дружба”,”Туслах”) газетасында әдәби сотрудник,бүлек мөдире,мөхәррир урынбасары,мөхәррир вазифасын башкаручы;Аксубай районы газетасы “Авыл таңнары”нда”Сельская новь”)тәрҗемәче булып эшли.1991 елларда Минзәлә районы газетасы,мөхәррире. (1998-2002), 1991 елдан “Ватаным Татарстан” газетасының Нурлат-Чирмешән төбәге буенча үз хәбәрчесе. Нурлат шәһәрендә яши. Татарстан Республикасының Язучылар берлеге әгъзасы.Татарстан Республикасының Журналистлар берлеге әгъзасы. «Гомер фасыллары», «Күңел яктысы”,Җәй кайда яши,”Язмышлар балкышы-Бикколым” һ.б.исемле шигырь, хикәя җыентыклары һәм тарихи-документль китаплар авторы.Татарстан Республикасының атказанган мәдәният хезмәткәре.”Зиреклем-туган җирем” китабы өчен,журналистларның “Бәллүр каләм”бүләгенә лаек була. Төп басма китаплары «Гомер фасыллары» («Времена жизни») «Куңел яктысы» («Свет моей души») «Җәй кайда кышлый?» (Где зимует лето?») «Язмышлар балкышы – Бикколым» («Деревня моя Бикулово») Автор турында Мөбәракшин И. Тарих бу китап форматына сыешмый: И.Диндаров // Дуслык. – 2011. – 11март. – Б.4 Фәттахова, Р. Үзем өчен яңа автор ачтым: ["Казан утлары" журналында басылган И.Диндаровның "Боз өстендә" хикәя тур.] / Р. Фәттахова // Казан утлары. – 2016. – № 10. – Б. 189 Әхмәтшина Г. Туган авылыбызга мәдхия // Мәдәни җөмга. – 2011. – 1апрел №. – Б.19 Белешмә материаллар Нурлат җиренең күренекле кешеләре.- Казан: “Сүз” нәшрияты,2013 .- 358 б. Туган авылым Биккол Гомер буе читтә яшәсәм дә, Авылым бар әле,югалмам; Язмыш мине каккан-суккан чакта Бикколыма кайтып юанам. Һич башымнан чыкмый туган ягым, Сагышларга батты мин тәмам. Күңелләрем шундый өзгәләнә, Авылымда гына ямь табам. Көтә төсле анда яшҗлек ярым- Тормышымның тиңсез гүзәле; Бөтен юллар сиңа алып кайта: Бикколым,син-дөнья үзәге. Туган җирем Үз ягымда таныш миңа Һәрбер каен,һәрбер зирек. Торган саен кадерлерәк Туган җирем,туган җирем. Җилләр белән җитәкләшеп, Киң кырларны иңләп йөрим. Тук башаклар пышылдаша: “Туган җирем,туган җирем”. Сиңа гына,әй,туган як, Ишетелсен минем җырым. Кан тамырым тибешендә Туган җирем,туган җирем!
Диндаров Ирек. Г. Диндаров Ирек. Г. Язучы, публицист, Татарстан Язучылар берлеге әгъзасы Ирек Гали улы Диндаров 1953 елның 5 сентябрендә Татарстан Республикасының Октябрь районы Биккол авылында укытучы гаиләсендә туа. Ирек Диндаровның беренче мәкаләләре, хәбәрләре бишенче класста укыганда «Дуслык» район газетасы битләрендә күренә башлый. Шуннан бирле даими рәвештә язмалары «Социалистик Татарстан», «Татарстан яшьләре», «Яшь ленинчы» (хәзерге «Сабантуй»), «Дуслык» газеталарында басыла. 1970 елда Казан Дәүләт университетының тарих-филология бүлегенә укырга керә. 1974 елда комсомол юлламасы белән Чаллы шәһәренә килә. төрле елларда пресс-рам заводының матбугат үзәге җитәкчесе, Октябрь районының «Дуслык»,1975-1982 елларда Тукай районының «Якты юл» газетасында корреспондент. Тукай районы халык контроле комитетында бүлек мөдире, агрегат заводында халык контроле комитеты рәисе двигательләр заводында партком секретаре урынбасары вазыйфаларын башкарган.1989-1993 елларда-радиотапшырулар редакциясенең баш мөхәррире. Тормышының соңгы елларында- шәһәр хакимиятенең матбугат хезмәте җитәкчесе,мәгълүмат идарәсенең җәмәгатьчелек белән багланышы буенча баш белгече.”Төркиягә сәяхәт”,”Әбләев хикмәтләре”,”Йөлдыз җиле”,Соңгы әманәт” китаплары авторы.Татарстан Язучылар берлеге әгъзасы. 1999 елның 30 апрелендә вафат булды. Төп басма китаплары “Төркиягә сәяхәт” (1995), “Әбләев хикмәтләре” (1997), “Йолдыз җиле” (2000). Белешмә материаллар Ирек Диндаров - Википедия Нурлат җиренең күренекле кешеләре.Казан:”Сүз” нәшрияты,2013.-358б. Автор турында Зарипов, Р. Ачылып бетмәгән талант иясе / Р. Зарипов // Мәйдан Арена. – 2014. – №1. – Б. 112-114. – Язучы, журналист, публицист Ирек Диндаров турында.
Григорьев А. А. Григорьев А. А. Родился 27 января 1963 года. Детские и школьные годы его прошли в деревне Караульная Гора Нурлатского района Республики Татарстан. По окончании средней школы проходил срочную службу на Украине. После демобилизации поступил учиться на лечебный факультет Казанского медицинского института, который окончил в 1989 году. Работал психоневрологом в центральной районной больнице Ново-Малыклинского района Ульяновской области. В настоящее время работает врачом — детским неврологом в Нурлатской ЦРБ. Стихи пишет на двух языках: русском и чувашском. Первые основные азы стихосложения постигал на русском. Читать и писать на чувашском научился после службы в армии, где глубоко прочувствовал и понял значение словосочетаний: тоска по родному краю, тоска по родному языку. Начал постоянно печататься в газете «Дружба» Нурлатского района с 1992 года. Вышло в свет два сборника стихов на русском языке: «Ступени» — в 1999 г. и «Мелодии сердца» — в 2007 г. В стихах Андрияна Григорьева отчетливо проступают личностная суть поэта, его жизненная судьба, отношение к непреходящим ценностям, Любовь… Член литературного объединения «Радуга» Произведения Григорьев, Андриян Александрович. Была зима [Текст] : стихи / Андриян Григорьев ; [предисл. Е. Турхана ; худож. С. А. Тувалкина]. - Чебоксары : Новое Время, 2018. - 111 с. ; 16 см. - Содерж.: Разделы: Белый снег. Мелодии сердца. Ступени. Истоки. К Богу пусть летят молитвы. - 400 экз.. Григорьев, Андриян Александрович. Мелодии сердца: стихи/А.А Григорьев.- Димитровград: Издательский центр «ЮНИПресс»,2007.- 89с. Григорьев, Андриян Александрович . Первый снег= Перремеш юр: стихи/А. А Григорьев.- Димитровград: Издательский центр «ЮНИПресс,2013.-100с. О нем Илюшкина, Елизавета Тимофеевна. Асран кайми тӗлпулусем : очерксемпе тӗрленчӗксем / Елизавета Илюшкина ; [А. Григорьев хыҫсӑмахӗ]. - Шупашкар : Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2011. - 191 с. : ил., портр. ; 20 см. - Загл. на колофоне : Незабываемые встречи. - 1000 экз. Нурлат, родной, ты стал нарядный! К лицу тебе футляр мансардный, Большой на площади фонтан, Коттеджей стильных дивный стан. Ты стал красивей и моложе, Шумнее стал, и стал дороже; Живешь теперь на новый лад.- Торгуют все – и стар и млад… Да. нынче времечко такое; Достаток всем необходим, Но только мы, Нурлат, с тобою, Души своей не продадим. Изменился берег Черемшана Светлый берег детства моего, Ивняком зарос он и бурьяном, Я теперь не узнаю его. От картины грустной чуть не плачу, Это не мираж и не обман,- Улицу кладбищенскую нашу Тоже оккупировал бурьян Покосился старый домик детства- Милый домик детства моего. Кладбище все шире по соседству, Словно хочет проглотить его. Летним днем здесь тихо и безлюдно, Лишь собаки лают иногда. С явью этой свыкнуться мне трудно,- Я не свыкнусь с нею никогда… Тридцать лет, как миг один, промчались,- Так давно закрыта детства дверь. Краски, звуки в памяти остались, Их найти пытаюсь я теперь. Только с каждым годом шансов меньше,- Многого не встретить вновь уже… Все, что было здесь порою вешней, Навсегда останется в душе.